درباره پرندگان مهاجر و رویا و امید

سایت دکتر احمد مظفری : رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست مازندران با اشاره به اینکه راهنمای مسیر رویا فقط با امید است، گفت: وقتی امید نیاید، تکلیف رویا چیست، باید جلسه‌ای بگذاریم؛ بررسی شود زیرا رها سازی باید با همگونه خودش باشد که این تنها “امید” است که می تواند با “رویا” عجین شود.

پرندگان مهاجر هر ساله با شروع فصل سرما از نقاط سرد سیر قطب شمال مثل سیبری در روسیه و کشورهای اسکاندیناوی به مناطق گرمسیری مانند قطب جنوب حرکت و به عرض های جغرافیای پایین‌تر مهاجرت می کنند کشور ایران هم با داشتن شرایط مناسب آب و هوایی معمولا محل مهاجرت و ماوای این پرندگان است.

کرووس ربیعی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: پرندگان آبزی و کنارآبزی مهاجر با آغاز فصل پاییز و پایین آمدن دمای هوا معمولا به مهاجرت می‌پردازند و مازندران هم از منابع آبی و تالاب های متنوعی برخوردار است مامن مناسبی برای اسکان این پرندگان است هر ساله مهاجرت پرندگان به این استان اتفاق می‌افتد.
وی با اشاره به اینکه امسال شرایط اب و هوایی از لحاظ دمایی به آن اندازه‌ای نبوده که شرایط محیطی لازم برای حضور پرندگان را داشته باشیم، افزود: بررسی ما حاکی از این است که جمعیت پرندگانی که به این استان امدند به اندازه در مقایسه با سال گذشته حداکثر ۴۰ تا ۵۰ درصد جمعیت پرندگانی را تاکنون شامل می‌شود.

رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست مازندران یادآور شد: در این بازه زمانی انتظار بیشتر از این تعداد نیست انتظار ما تا پایان آذرماه است که با کاهش دما مهاجرت افزایش پیدا کند.

این مسئول با بیان اینکه امسال به دلیل بارش مناسب تالابی شدن محیط، بسیار ارزنده است و شرایط خوبی برای زیست پرندگان مهاجر ایجاد شد، خاطرنشان کرد: این میزان آبگیری تالابها تا پایان آذرماه محتمل است که بیشتر از سال گذشته ما شاهد مهاجرت پرندگان در مازندران باشیم.

این مسئول با بیان اینکه آببندان ها و عرصه هایی از تالاب‌ها به ویژه خلیج میانکاله در حال حاضر شرایط مناسبی برای کنار آبزیان و برخی آبزیان دارد، گفت: سرشماری پرندگان دی ماه انجام می شود و پارسال بیش از ۲۰۰ هزار پرنده در قالب ۱۰۵ گونه به مازندران مهاجرت کردند.
ربیعی افزود: در مهاجرت پرندگان گونه های وابسته به تالاب هم داشتیم، برخی موارد ۷۰ درصد مهاجرت را داریم اما گونه مهاجر برای ما مهم است. در واقع وقتی بخش تالابی میانکاله را از دست دادیم موجب شد گونه‌های مهاجر را از دست بدهیم.

رئیس اداره نظارت بر حیات وحش محیط زیست مازندران بیان کرد: اگر شرایط محیط زیست گونه ای از پرندگان مهاجر بهم بخورد می توانیم اعلام کنیم که مهاجرت گونه ای خاص از پرنده را در مازندران نداشتیم.

این مسئول با اعلام اینکه امسال در دامگاه ها غازها، اردک‌های وحشی و حواصیل آمده اند؛ گونه های مرغابی غواص، ماهی‌خوار و قوها دیرتر می‌آیند، اظهار کرد: محتمل است در روزهای آتی شاهد گونه های دیگر از پرندگان مهاجر در مازندران باشیم.

ربیعی درخصوص وضعیت درنای رویا که یکسالی است در مازندران پرورش می‌یابد گفت: اخیرا جلسه ای با اعضای کمیته ملی درنا داشتیم در آبان ماه انتظار ما این بود که درنای “امید” بیاید و یک روز از مدت آمدنش بگذرد و ما رویا را رها سازی کنیم و تا این لحظه امید نیامده؛ ممکن است بیاید و هم نیاید زیرا در سال ۱۳۸۸ هم امید به مازندران مهاجرت نکرد و سال بعدش آمد.

وی افزود: در حال حاضر ما هیچ اطلاعاتی از وضعیت برگشت تک درنای سیبری یعنی امید نداریم و این نیامدن دلیل بر مرگ امید نیست؛ زیرا ما امیدمان را از دست نمی‌دهیم و ممکن است تا لحظه دیگر هم میزبانش باشیم.
ربیعی با اشاره به اینکه راهنمایی مسیر رویا فقط با امید است، گفت: وقتی امید نیاد تکلیف رویا چیست؟ باید جلسه‌ای بگذاریم و بررسی شود زیرا رها سازی باید با همگونه خودش باشد که این تنها امید است که می تواند با رویا عجین شود.

به گزارش ایسنا، امید تک درنای سیبری ۱۵ سال است که تنهایی کریدور غربی را حفظ کرده است و پارسال پنجم آبان ماه وارد ایران و تالاب فریدنکنار شد، داستان تنها شدن امید هم شنیدنی است به طوری که جفت خود آرزو را در یک شب سرد و توفانی با شلیک گلوله شکارچیان از دست داد اما همچنان به مسیر پروازی خود در غرب وفادار مانده و هر سال تنها برای زمستان گذرانی در تالاب فریدونکنار به زمین می نشیند.

دُرنای سیبری که امید از گونه آنهاست و با نام علمی ‘گروس لئوکوجرانوس Grus leucogeranus ‘ شناخته می شود؛ پرنده‌ای در معرض خطر انقراض از خانواده درناهاست که قدی نزدیک به یک ‌و نیم متر دارد و فاصله دو بال آن بیش از ۲ متر است. این درنا بدنی یکدست سفید با پاهای بلند سرخ ‌رنگ دارد و منقار بلند سیاهی روی صورت قرمز رنگ آن نشسته‌ است.
درنای سیبری به طور تاریخی به سه جمعیت اصلی شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شود. جمعیت مرکزی این گونه منقرض شده است و جمعیت غربی هم به گفته کارشناسان محیط زیست در صورت مرگ امید به طور قطعی منقرض خواهد شد.

جمعیت شرقی درنای سیبری که در واقع تنها گروه باقی مانده از این گونه است، تابستان را در شرق سیبری زادآوری کرده و برای زمستان‌گذرانی به شرق چین می رود. از اعضای این گروه بیش از سه هزار قطعه باقی‌مانده است. زیستگاه زمستانی تقریبا تمامی جمعیت این گونه دریاچه ‘ پویانگ ‘ در چین و اطراف آن است.
همه ساله در زمستان ۱۵۰ گونه پرنده زمستان گذران با جمعیتی بالغ بر یک میلیون و ۵۰۰ هزار بال به تالاب و آبنبدان های مازندران از جمله تالاب بین المللی میانکاله می آیند.