نماد سایت دکتر احمد مظفری

بلای سوداگران گنج بر پل تاریخی محمد حسن خان

پل تاریخی محمد حسن خان بابل

پل تاریخی محمد حسن خان بابل

سایت دکتر احمد مظفری : (amozafari.ir ) توهم گنج یابی که زخمی کاری توسط سوداگران گنج بر پهلوی پل تاریخی ۳۰۰ ساله محمد حسن خان بابل ایجاد کرده بود با مرمت، التیام یافت.

رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی بابل روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان داشت: کَنده کاری و ایجاد حُفره از سوی سوداگران گنج بر روی پل تاریخی محمد حسن خان با هماهنگی های انجام شده با اداره کل میراث فرهنگی و صنایع دستی مرمت شد.

مهران فلاح با بیان این که، این مرمت توسط یکی از مجرب ترین استاد کاران صورت گرفت، افزود: تمامی ملاحظات فنی و کارشناسی در این مرمت رعایت شد.

فلاح اظهار داشت: در زمان مرمت این بنا شخصا در آنجا حضور یافتم تا با دقت هر چه تمام‌تر این بازسازی انجام شود.

به گزارش ایرنا، ۱۱ آذر ماه جاری خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا برای اولین بار گزارش این تخریب را با عنوان “توهم گنج یابی تیر خلاص بر پیکر پل تاریخی محمد حسن خان” منتشر کرد.

در سیلاب هفت آذر ماه جاری که پل تاریخی محمد حسن خان نمای بسیار زیبایی گرفته بود تا آنجا که حجم آبی که در زیر پل عبور کرده بود در نیم قرن اخیر بی سابقه جلوه کرد تعداد زیادی از شهروندان برای دریافت عکس و فیلم خود را به محدوده این بنای تاریخی رساندند تا تصاویر ماندگاری را در تاریخ ثبت کنند.

شهروندان که از قسمت های مختلف پُل فیلم و عکس می گرفتند به یک باره شاهد صحنه شوک آوری شدند که بخشی از سازه پل کنده شده و گودالی حفر شده بود. پل محمد حسن خان که از گذشته های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و گتاب متصل می کرد و در یک مقطعی از تاریخ عبور احشام از روی این پل انجام می شد، میراث فرهنگی با قرار دادن نمادی از تندیس کوچ دامداران بر روی این پل فضای خاصی را ایجاد کرده که احتمال فروپاشی این بنای تاریخی و پایان خاطره بازی روستانشینان جنوب بابل با این بنا هر روز برنگرانی آنها می افزاید.

پل تاریخی محمد حسن خان بابل

تاریخ نویسان هزینه ساخت این پل را که تا سال ۱۳۴۳ تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل، تهران و روستاهای جنوب و جنوب غربی شهرستان بود، ۱۲ هزار تومان ذکر کرده اند. پل محمدحسن خان با ۱۴۰ متر طول و ۶ متر عرض، دارای ۶ چشمه یا طاق اصلی و ۲ چشمه فرعی است و ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است. این پل به سبک پل های دوران صفوی و در اواخر دوران افشاریه ساخته شده است و از ویژگی های مهم آن استفاده از سفیده تخم مرغ و ساروج در ساختش است.

پل تاریخی محمد حسن خان قاجار یک بار در زمان پهلوی اول ترمیم شد و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. این پل ۳۰۰ ساله حدود نیم قرن پیش با ثبت نامش در فهرست آثار ملی به شماره ۱۴۱۴ به سن بازنشستگی رسیده بود، ولی به علت نبود پل جایگزین مناسب زیر بار ترافیک باقی ماند. عبور و مرور ماشین بر روی پل محمدحسن خان پس از بهره برداری از پل سومی با همین نام در جوار آن در سال های اخیر ممنوع شد.

خروج از نسخه موبایل